Poganie to deprecjonujące określenie używane przez chrześcijan wobec wyznawców religii niechrześcijańskich, głównie niemonoteistycznych, politeistycznych i animalistycznych, w Polsce od XII wieku określeniem poganin posługiwano się jako formą zniewagi. Odpowiednik żydowskiego goj i islamskiego giaur. Słowo poganin może mieć charakter deprecjonujący jednak wielu wyznawców religii przedchrześcijańskich używa tego określenia bez negatywnego wydźwięku.
Ponieważ określenia poganin i pogaństwo mają charakter deprecjonujący były i nadal są wykorzystywane jako narzędzie w dyskusjach religijnych i światopoglądowych. Terminu tego nadużywano zwłaszcza w katolicyzmie. Zakon krzyżacki, zarzucając Litwinom „pogaństwo”, usprawiedliwiał swoje najazdy na Litwę, zaś, zarzucając Polakom sprzymierzenie się z „pogańskimi” Litwinami, usprawiedliwiał napaści na Polskę. Przeciw nadużywaniu terminu pogaństwo już w XV wieku występował Stanisław ze Skarbimierza i Paweł Włodkowic.
