Kartomancja to wróżenie z kart, przeważnie są to karty do gry 24-listkowe (klasyczna kabała perska, od asa do dziewiątek), 32-listkowe (od asa do siódemek) lub 52-listkowe (od asa do dwójek). Poszczególnym kartom przypisuje się różne znaczenia, a z ich wzajemnego rozkładu odczytuje się przepowiednię.

Przyjęcie określonej konwencji odczytywania i interpretacji znaczenia poszczególnych kart, oraz ich układów jest sprawą nie tylko przyjętych kanonów wróżenia ale też indywidualnych, osobistych zapatrywań i skłonności wróżącego.

Karty składają się z czterech kolorów: trefl, karo, kier, pik. Każdemu kolorowi jest przypisana pewna ogólna właściwość. W każdym kolorze są 3 figury, symbolizujące jakieś osoby. W ten sposób uzyskuje się pewną typologię osobowości. Pozostałe karty oczkowe od 2 do 10 oznaczają pewne zdarzenia. Jednak karty są wieloznaczne, co umożliwia modyfikowanie wypowiedzi.

Są znane różne układy kart, od najprostszych, składających się z trzech kart, następnie rozpowszechniony układ siedmiu lub więcej kart. Karty wykłada się w określonej kolejności.

Czytanie kart polega na kojarzeniu ich znaczeń, (uwzględniając „wpływ” sąsiednich kart) przez co uzyskuje się wypowiedź, czasami zgodną z oczekiwaniami zainteresowanej osoby, pomyślną lub wzbudzającą lęk. Karty naświetlają sytuację, a człowiek podejmuje decyzję.

Niektóre karty mogą mieć dwie pozycje: pozycję normalną i odwróconą. Pozycja normalna, to taka, która ilość symboli koloru dominuje na górze karty, bądź ten symbol widzimy bez odwrócenia. U niektórych kart trudno zdefiniować pozycję: wszystkie karo, walety, króle, damy, dziesiątki, ósemki, szóstki, czwórki, dwójki.