Anomalna perturbacja to określenie używane w parapsychologii do opisu rzekomego wpływu na fizyczne otoczenie z odległości wywołanego za pomocą mocy psychicznych, bez fizycznej ingerencji. W szerszym znaczeniu oznacza właściwość psi, która pozwala wpływać na zachowanie materii. Od roku 2004 ezoterycy określają tym terminem różne typy anomalnej perturbacji, także i poruszanie ciałem stałym, płynnym lub gazowym na odległość za pomocą myśli i koncentracji, za pomocą kontaktu wzrokowego bezpośrednio z przedmiotem. Jest to tzw. myślenie astralne, czyli wyobrażanie sobie czegoś co za pośrednictwem „czynnika PSI” ma zrobić tę czynność w czasie rzeczywistym.

Początkowo nazwą tej zdolności było słowo „telekineza”. W miarę rozwoju parapsychologii określenie to zostało wyparte przez wyraz „psychokineza” i stało się archaizmem.
Najnowsza literatura przedmiotu wskazuje na wyraźny trend spychania słowa „psychokineza” na dalszy tor i promowanie nowszego sformułowania: „anomalna perturbacja”.
Współczesna parapsychologia dąży do ograniczenia dotychczasowego szczegółowego podziału zjawisk parapsychicznych i zawężenia do anomalnej kognicji (obejmującej zjawiska jasnowidzenia, telepatii i prekognicji)  oraz anomalnej perturbacji (do niedawna nazywanej psychokinezą).